Inside No 9 نام سریال کمدی ترسناک جدید بی بی سی هستش که کارگردانان Reece Shearsmith و Steve Pemberton هستند و طی گذشت چند قسمت ما رو به خوابگاه های گوناگون می برند که جلوی هر کدوم از اونها درهایی وجود داره که با شماره 9 ... مشاهده کامل
مدت زمان : دقیقه
زبان : انگلیسی
کشور : United Kingdom
رده سنی : TV-MA
زیرنویس : ندارد
فصل/قسمت : فصل نهم قسمت چهارم
شبکه پخش کننده : BBC Two
Inside No. 9 سریالی کمدی ، ترسناک ، معمایی و به کارگردانی (Steve Bendelack) می باشد.
از جمله ستارگان این سریال میتوان به (Steve Pemberton , Reece Shearsmith , Rosie Cavaliero) اشاره کرد.
سریالی که نه تنها دی‌ان‌ای یکسانی با «آینه‌ی سیاه» دارد، بلکه احتمال اینکه برایتان به سریالِ بهتری نسبت به «آینه‌ی سیاه» تبدیل شود حتمی است. کمدی سیاه «داخل شماره 9» که هر از گاهی به ژانر وحشت هم ناخنک می‌زند، محصول دوتا از مغزهای متفکرِ تلویزیونِ بریتانیا است؛این تفاوت‌هایشان است که «داخل شماره 9» را بیش از یک سر و گردن بالاتر از «آینه‌ی سیاه» قرار می‌دهد/«داخل شماره 9» اما متنوع‌تر از این حرف‌هاست. این سریال برخلاف «آینده‌ی سیاه» به یک ایده‌ی مرکزی مثل تکنولوژی محدود نیست. وقتی به تماشای «آینه‌ی سیاه» می‌نشینیم شاید کاملا از ماهیتِ محتوای داخل هر هدیه اطلاع نداشته باشیم، اما می‌دانیم که هر چیزی که انتظارمان را می‌کشد/«داخل شماره 9»، سریال متنوع و باطراوتی است. هر اپیزود در عین حفظ کردنِ دی‌ان‌ای سریال، ژانرها و موقعیت‌ها و ایده‌های تازه‌ای را امتحان می‌کند. سریال از یک طرف فضای تیره و تاریکِ «منطقه‌ی گرگ و میش» را به یاد می‌آورد و از طرف دیگر کمدی متافیکشن و هوشمندانه‌ی «مانتی پایتون» را زنده می‌کند. از یک طرف با لوکیشن‌های محدود و کاراکترهای مرموزی که در مکانی بسته دور هم جمع می‌شوند، برخی از «آگاتا کریستی»وارترین داستان‌هایی که این اواخر دیده‌ام را روایت می‌کند و از طرف دیگر با دیالوگ‌نویسی‌های گوش‌نواز و پُرتعلیقش سینمای کوئنتین تارانتینو را به یاد می‌آورد.«داخل شماره 9» اما با وجود تمام غافلگیری‌ها و آکروباتیک‌بازی‌های فُرمی‌اش، سریالی نیست که فقط به آنها وابسته باشد. سریال به‌طور مدام موضوعاتی مثل عشق، اندوه، شرارت، آزار و اذیت شدن، زندگی زناشویی، بیمارهای روانی، انتقام، حسادت، مرگ، افسوس و حسرت را مورد بررسی قرار می‌دهد.این سریال با اجرای بی‌نقصِ فرمت آنتالوژی، خودش را به چنان سریال متنوعی تبدیل کرده که سریال‌های درازمدت هیچ‌وقت توانایی رسیدن به آن را ندارند؛ باتفکر، سرگرم‌کننده، باطراوات و غافلگیرکننده. خشن همچون گرگی درنده و مهربان همچون بوسه‌ی مادر. ترسناک و آزاردهنده همچون سیخ شدن موهای پشت گردن و خنده‌دار همچون جر و بحثِ عده‌ای سر پرداخت صورت‌حساب رستوران! جدی می‌گویم! این سریال را از دست ندهید. اگر یک جا جمله‌ی «اگه نبینی نصف عمرت بر فناست» حقیقت داشته باشد، اینجا یکی از آنهاست.
از جمله ستارگان این سریال میتوان به (Steve Pemberton , Reece Shearsmith , Rosie Cavaliero) اشاره کرد.
سریالی که نه تنها دی‌ان‌ای یکسانی با «آینه‌ی سیاه» دارد، بلکه احتمال اینکه برایتان به سریالِ بهتری نسبت به «آینه‌ی سیاه» تبدیل شود حتمی است. کمدی سیاه «داخل شماره 9» که هر از گاهی به ژانر وحشت هم ناخنک می‌زند، محصول دوتا از مغزهای متفکرِ تلویزیونِ بریتانیا است؛این تفاوت‌هایشان است که «داخل شماره 9» را بیش از یک سر و گردن بالاتر از «آینه‌ی سیاه» قرار می‌دهد/«داخل شماره 9» اما متنوع‌تر از این حرف‌هاست. این سریال برخلاف «آینده‌ی سیاه» به یک ایده‌ی مرکزی مثل تکنولوژی محدود نیست. وقتی به تماشای «آینه‌ی سیاه» می‌نشینیم شاید کاملا از ماهیتِ محتوای داخل هر هدیه اطلاع نداشته باشیم، اما می‌دانیم که هر چیزی که انتظارمان را می‌کشد/«داخل شماره 9»، سریال متنوع و باطراوتی است. هر اپیزود در عین حفظ کردنِ دی‌ان‌ای سریال، ژانرها و موقعیت‌ها و ایده‌های تازه‌ای را امتحان می‌کند. سریال از یک طرف فضای تیره و تاریکِ «منطقه‌ی گرگ و میش» را به یاد می‌آورد و از طرف دیگر کمدی متافیکشن و هوشمندانه‌ی «مانتی پایتون» را زنده می‌کند. از یک طرف با لوکیشن‌های محدود و کاراکترهای مرموزی که در مکانی بسته دور هم جمع می‌شوند، برخی از «آگاتا کریستی»وارترین داستان‌هایی که این اواخر دیده‌ام را روایت می‌کند و از طرف دیگر با دیالوگ‌نویسی‌های گوش‌نواز و پُرتعلیقش سینمای کوئنتین تارانتینو را به یاد می‌آورد.«داخل شماره 9» اما با وجود تمام غافلگیری‌ها و آکروباتیک‌بازی‌های فُرمی‌اش، سریالی نیست که فقط به آنها وابسته باشد. سریال به‌طور مدام موضوعاتی مثل عشق، اندوه، شرارت، آزار و اذیت شدن، زندگی زناشویی، بیمارهای روانی، انتقام، حسادت، مرگ، افسوس و حسرت را مورد بررسی قرار می‌دهد.این سریال با اجرای بی‌نقصِ فرمت آنتالوژی، خودش را به چنان سریال متنوعی تبدیل کرده که سریال‌های درازمدت هیچ‌وقت توانایی رسیدن به آن را ندارند؛ باتفکر، سرگرم‌کننده، باطراوات و غافلگیرکننده. خشن همچون گرگی درنده و مهربان همچون بوسه‌ی مادر. ترسناک و آزاردهنده همچون سیخ شدن موهای پشت گردن و خنده‌دار همچون جر و بحثِ عده‌ای سر پرداخت صورت‌حساب رستوران! جدی می‌گویم! این سریال را از دست ندهید. اگر یک جا جمله‌ی «اگه نبینی نصف عمرت بر فناست» حقیقت داشته باشد، اینجا یکی از آنهاست.
